મેં તમને આવા નો’તા ધાર્યા.

મેં તમને આવા નો’તા ધાર્યા.         પલ્લવી જીતેંદ્ર મિસ્ત્રી.

- હું શું કહેતી હતી...

- તું શું કહેતી હતી તે મને શું ખબર પડે ? હું કંઈ  અંતર્યામી છું તે તારા વગર બોલ્યે સમજી જાઉં ?

 - તમે અંતર્યામી નથી, પણ મારા સ્વામી તો છો ને ? આપણા લગ્નને કેટલા બધા વર્ષો થયા, હવે તો તમારે મારા વગર બોલ્યે સમજી જવું જોઈએ કે હું શું કહેવા માંગુ છું.

- સમજી ગયો.

- શું સમજી ગયા ?

- એ જ કે માણસે પરણવાની ભૂલ કરવાની ઉતાવળ ન કરવી જોઈએ.

- અબ પછતાયે હોત ક્યા જબ ચીડીયા ચુગ ગઈ ખેત ? પણ મારી વાત તમે સાંભળો તો ખરા.

- સાંભળ્યા વિના છૂટકો છે કંઈ ? બોલ, કાન ખુલ્લા જ છે, જે કહેવું હોય તે બેધડક કહે.

- તમે તો ભાઈસા’બ બહુ રમૂજી.

- હું તારો ભાઈ પણ નથી અને કોઈનો સાહેબ પણ નથી. અને તે છતાં મારી પાસે વધારે સમય પણ નથી. તેથી જે કંઈ કહેવું હોય તે, વાતમાં મોણ નાખ્યા વગર ફટાફટ કહી નાંખ.

- આ તો એવું થયું કે ‘પાઈની પેદાશ નહીં ને ઘડીની નવરાશ નહીં.’ આજે રવિવારની રજાને દા’ડે તે વળી તમે શું કામ લઈને બેઠાં? ‘

- તે જાણીને તારે  શું કામ છે? તારે જે કહેવું હોય તે જલ્દી કહી નાંખ, નહીં તો તું તારું કામ કર ને મને મારું કામ કરવા દે, ડોન્ટ વેસ્ટ માય ટાઈમ.

- ઓહોહો! અંગ્રેજીના ખાં સાહેબ બોલ્યા. સાંભળો, હું કહેતી હતી કે ઘણા દિવસથી આપણે ઘરની  બહાર જ નથી નીકળ્યાં, તો ચાલોને આજે એકાદ સારું પિક્ચર જોઈ આવીએ.

- શહેરમાં એકેય સારું પિક્ચર નથી ચાલતું.

-બહાના ન કાઢો, કેટલા સારા સારા પિક્ચર  આવ્યા છે, ગણાવું ?

- ગણાવવાની જરૂર નથી, મને ખબર જ છે, પણ આજે સારા કે ખરાબ, એકેય મુવી જોવાનો મારો મૂડ નથી.

- ઠીક છે,તમારે મુવી જોવા નથી જવું તો એમ રાખો. આપણે  ‘લૉ ગાર્ડન’ જઈએ, ત્યાં ઢોસા-પીઝા સારા મળે છે, ખાવાની મઝા આવશે.

- ‘લૉ ગાર્ડન’ શું દાટ્યું છે તારા બાપાનું?

- જુઓ, તમને કહી દઉં છું, તમારે મને લઈ જવી હોય તો લઈ જાવ,અને ન લઈ જવી હોય તો રહેવા દો, પણ મારા બાપાને કારણ વગર વચ્ચે લાવશો નહીં.

- સોરી ડીયર, પણ રજાને દિવસે પણ તું મને જંપીને બેસવા નથી દેતી એટલે જરા હું તપી ગયો.

- ઇટ્સ ઓકે. ‘પતિ થયા છો તે ઠીક, પણ તપી જવાની જરૂર નથી.’

- અરે વાહ! તું તો કવિતા કરવા માંડી.

- ગધેડા સાથે ગાયને બાંધે તો તે ભુંકતા નહીં તો ઊંચું ડોકું કરતા તો શીખે ને ?

- એટલે તું મને...

- હું તમને કંઈ નહીં, વાત જવા દો, આ તો માત્ર એક ઉદાહરણ આપ્યું. લગ્ન પહેલાં તો તમે  કેવું કેવું બોલતા’તા. ‘તારા માટે આકાશમાંથી ચાંદ-તારા તોડી લાવું, તને છોડીને મારે હવે ક્યાં જાવું?’  ‘ઉડીને ફટ આવું તારી પાસે પ્રિયે, જો મને પંખીની જેમ પાંખ લાગે.’  ‘મારું જીવવાનું મરવાનું હવે તારા હાથમાં સનમ, સાત જનમ હું તારો જ રહું એવી મેં ખાધી છે કસમ.’ 

- હું કબુલ કરું છું કે એ મારી ભુલ હતી.

- શાની ભુલ? શાયરીઓ કરેલી તે કે  ઠાલા વચનો આપેલા તે?

- ના, ના. એ બધું તો ઠીક મારા ભાઈ, એ ઉમરમાં આવું બધું તો  સૌ કોઈ કરે. પણ ખરી  ભુલ તો લગ્ન કર્યા તે હતી.

- એટલે તમે કહેવા શું માંગો છો ? હવે હું તમને નથી ગમતી, એમ જ ને?

- એવું નથી, ડાર્લિંગ. તું સમજતી કેમ નથી ? મારા આટલા પગારમાં આમ દર અઠવાડિયે આપણને પિક્ચર જોવા જવાનું, ફરવા જવાનું કે બહાર ખાવા જવાનું પોસાય એમ નથી.

- અચ્છા ? લગ્ન પહેલાં તો બહુ ગીતો ગાયેલા, ‘જૂતાં પાલિશ કરેગા, લેકિન તુમ પર મરેગા’

- તારી વાત સાચી છે, પ્રિયે. પણ ત્યારે મારા પર કોઈ જવાબદારી નહોતી.તું જ કહે, હવે હું ગીતો ગાઉં કે કમાવા જાઉં ?

- એટલે હવે હું તમને જવાબદારી લાગું છું, કેમ? તમે કંઈ નવાઈના કમાવા જાવ છો, બાકી બીજા પુરુષો કમાવા નથી જતાં કે શું?

- પણ બધાને કંઈ તારા જેવી બૈરી નહીં મળી હોય ને.

- મારા જેવી એટલે કેવી? તમે કહેવા શું માંગો છો?

- તારા જેવી એટલે,  ૨૫ તારીખે પગાર પૂરો કરી નાંખે એવી.

- પગાર હું પૂરો કરી નાંખુ છું ? આ મોંઘવારી કેવી છે તે જોતાં નથી ? દાળ,  કઠોળ અને શાકભાજીના ભાવ આસમાને ગયા છે, તે જાણો છો ને?

- બધું જાણું છું.પણ મોંઘવારી કંઈ એકલા આપણને જ નડે છે ? થોડા ખર્ચા ઓછા કરતી હોય તો ?

- આટલી કરકસર તો કરું છું. હું કંઈ રોજ પિક્ચર જોવા, ફરવા કે શોપિંગ કરવા નથી જતી. બીજા બધાં બૈરાંની જેમ જીમ કે બ્યુટીપાર્લર પણ નથી જતી.

- જીમ અને બ્યુટીપાર્લર તો તારે જવા જેવું છે. ખાઇ ખાઇને આ ટુનટુન જેવી કાયા બનાવી છે, તે કાંક ઓછી કર, અને બહારનું ઝાપટવાનું બંધ કર.

- આટલા ઓછા પગારમાં ઘર ચલાવું છું,  તે નથી જોતાં ?

- આવું ને આવું ઘર ચલાવીશ તો મારે એક દિવસ ‘બાવા’ બનવાનો જ વારો આવશે.

- હાય મા, કેવું બોલો છો ? તમે કેટલાં બદલાઈ ગયાં. ક્યાં લગ્ન પહેલાંના તમે અને ક્યાં હાલના તમે?  મેં તમને આવા નો’તા ધાર્યા.